Het is een jaarlijks terugkerend fenomeen voorafgaand aan en direct na Oud en Nieuw. Goedbedoelde oproepen van de Premier, de Minister van Justitie en de Nationale Politiechef, Erik Akerboom, om onze hulpverleners tijdens de jaarwisseling toch vooral met rust te laten. Het heeft weinig effect gehad. En dus start ook nu weer de discussie om knalvuurwerk te verbieden. Erik Akerboom, de Nationale Politiechef, heeft er een gewoonte van gemaakt om de burger via Social Media te betrekken in die discussie. Begin januari vorig jaar stelde hij in het openbaar de vraag aan ons ‘hoe Oud en Nieuw weer een geslaagd feest kan worden en wat wij (de burger) van de Politie verwachten’. Op mij maakt dit politiek correcte statement een ontredderde indruk. Een betekenisloze jaarlijks terugkerende oproep zonder enige overtuiging. Zoals zijn empathieloze optreden tijdens de talk-show van Eva Jinek van afgelopen vrijdagavond dat nog eens onderstreepte, zet Erik Akerboom zichzelf zo weg als een krachteloze politiechef.
De vraag is of het geweld tegen hulpverleners en politie stopt als we uiteindelijk zouden besluiten tot een algeheel verbod op knalvuurwerk. Niet alleen tijdens Oud en Nieuw is er geweld tegen de Politie. Dat is er eigenlijk het gehele jaar door. Vooral in het uitgaansleven. En niet meer alleen in de grote steden. Een gevolg van de verharding van de maatschappij en het feit dat grote groepen jongeren zich in het uitgaansleven, geïnspireerd door drugs en alcohol, zich door niemand nog de wet laten voorschrijven. In die verharding is de Politie tegen beter weten in blijven vasthouden aan de slogan ‘dat zij onze beste vriend is’. Ingegeven door politieke correctheid heeft de Korpsleiding nagelaten te anticiperen op die verharding in de maatschappij. Integendeel, men heeft de werkvloer opgezadeld met een verstikkende bureaucratie aan protocollen. Met als gevolg dat door het ontbreken van rugdekking van de Politie-leiding dienders op de werkvloer zich wel tweemaal bedenken alvorens eigen initiatief en slagvaardigheid op straat te tonen als de situatie daarom vraagt. Beducht als zij zijn om daarop afgerekend te worden. Vandalen en straattuig hebben geen respect voor die aarzeling en maken daar misbruik van. Met als gevolg dat het gezagsgetrouwe deel van de bevolking langzaam het vertrouwen in de politie kwijt raakt.
Erik Akerboom is als Nationale Politiechef niet te benijden. De reorganisatie naar een Nationale Politie heeft niet het gewenste effect gehad en ogenschijnlijk worstelt de Politie met een grote werkdruk als gevolg van personele tekorten. Daarnaast zijn er intern het Korps relatief veel misstanden op het gebied van intimidatie, discriminatie en ander grensoverschrijdend gedrag. Van Akerboom weten we dat hij regelmatig de publiciteit zoekt om maatschappelijke ontwikkelingen van politiek correcte statements te voorzien. Zo is één van zijn speerpunten dat de politie een betere afspiegeling moet zijn van de maatschappij.
Als operationele commandant van meer dan 60.000 politiemannen en -vrouwen zien we weinig van hem als het over de primaire taak van de politie gaat. Of de wijze waarop de Politie moet anticiperen op een maatschappij die steeds verder verhardt en verruwt. Behoudens zijn oproep om zwaar vuurwerk te verbieden en zijn pleidooi voor strengere straffen, is zijn verzuchting toch vooral dat zijn organisatie onderbezet is en geld tekort komt. Op de momenten dat hij achter zijn mensen moet gaan staan laat hij verstek gaan. Vooral na een geweldsincident afgelopen zomer, waar een agent werd neergeslagen bij een trouwstoet, laaide de kritiek intern de Politie-organisatie op. Niet alleen duurde het lang voordat de Korpschef reageerde. Ook zijn opmerking dat geweld tegen de politie harder moet worden aangepakt was voor veel dienders onvoldoende. Kritische politieagenten spraken openlijk over een ‘tandeloze korpsleiding’.
Juist in tijden van crisis en conflict verwachten mensen van hun leiders sterk leiderschap. Een leider die voor hen opkomt en stelling durft te nemen. Zo’n leider wacht niet af, maar gaat pro actief te werk en durft beslissingen te nemen. Hij inspireert de groep en doet een beroep op hun beroepstrots om gezamenlijk de uitdaging aan te gaan en de klus te klaren. In dat opzicht heeft de Politie in Nederland een duidelijke ambitie voor zichzelf opgesteld in de vorm van de Beroepscode Politie. Een code die met statement als:
- De politie handhaaft de wet en is het gezag op straat.
- In noodsituaties grijpt zij dwingend in.
- Waar anderen een stap terug doen, stappen politiemensen naar voren. Als het nodig is met geweld en gevaar voor eigen leven
aan duidelijkheid niets te wensen over laat.
Ik adviseer de Korpschef om zijn politieke pleidooien in het vervolg over te laten aan zijn hogere niveau: de Minister van Binnenlandse Zaken en Justitie en Veiligheid. Als Korpschef moet hij zijn focus gaan verleggen naar zijn eigen Politie-organisatie. Ga terug naar de basis en de primaire taak waarvoor we ooit de Politie hebben uitgevonden. Verschaf vrijheid van handelen en rugdekking naar de politieagent op de werkvloer, zorg voor een veilige werkomgeving, voed de beroepstrots en zorg dat je weer de baas op straat bent.
Op veel punten helemaal met u eens. Maar ik ben oud militair met een standje extra.
Volgens mij is er op leiderschap bij de BURGER politie nog veel winst te behalen.
Terecht wat u aangeeft dat deze man zijn positie niet benijdenswaardig is, mentaliteitsverandering binnen het eigen korps en de doelgroep is mede een probleem.
Toch denk ik dat ook zijn plaatje door de politiek mede gevormd is en hij het uithangbord is geworden.
Meen mij nog te herinneren dat de eerste niet baret dragende commandant ook een nieuwtje was en bedoeld was om een herziene taakstelling te onderbouwen.
Geheel eens met de schrijver.
Primaire taak van de politie is nog steeds handhaving en niet politiek bedrijven.
Laat de politie eens starten met (als voorbeeld en niet limitatief) één medewerker per auto en geen dubbele bezetting. Ga niet naar een aanrijding zonder letsel met twee of drie voertuigen om vervolgens een uur te staan bijpraten met vier of zes man (vrouw). Ga over op een dienst-gsm en verbiedt het gebruik van eigen communicatiemiddelen, nu gaat er teveel tijd verloren aan WhatsApp, Facebook en Telegram.
Overdracht is noodzaak, maar dat kan kort en vooral bondig, het is geen koffieuurtje.
Laat de ICT-afdeling de automatisering uitbesteden, lost direct het probleem op van amateurisme en vriendjespolitiek v.w.b. werkaanbesteding. Hierdoor kan de diender op straat snel en vooral doeltreffend zijn bevindingen invoeren.
Op deze wijze komt er van zelf meer blauw zichtbaar op straat en zal de doorsnee burger tevreden zijn over de aanpak van kleine, maar heel irritante overtredingen en criminaliteit.
Niks mis met oorzaak bestrijden. Zonder vuurwerk geen letsel en schade door vuurwerk. Dus ik zou zeggen geef het een kans en maak van Oudejaarsavond weer een feest!
Een uitstekende verwoording van wat er aan de hand is met korpschef Erik Akerboom. Hij blijkt niet in staat om de daad bij het woord te voegen en lijkt zich veel te veel te voegen naar de politiek.
In de talkshow bij Jinek kwam, na het verhaal van agente Esra de opwelling naar boven: Erik Akerboom, waar blijft jouw krachtige ondersteuning van deze agente, die op die hachelijke momenten behoorlijk in de penarie zal hebben gezeten?
Hij had b.v. kunnen zeggen dat hij meeleeft met de agente en dat hij zich goed had kunnen voorstellen dat zij in deze situatie het dienstpistool had getrokken en als na een waarschuwingsschot het geweld of de dreiging niet eindigde gericht op de benen had geschoten. Vervolgens had hij eraan kunnen toevoegen dat hij als KC haar vervolgens zou steunen door een professionele begeleiding in de verwerking en het eventuele onderzoek zou garanderen. Dan had hij in elk geval blijk gegeven achter zijn manschappen te staan.
Verder had hij kunnen zeggen dat hij de volgende jaarwisseling ervoor zou zorgen dat de manschappen duidelijk geïnstrueerd zouden worden om geweld toe te passen wanneer daar aanleiding toe zou zijn en dat de korpsleiding zich voor de instructie verantwoordelijk zou stellen.
Het zit niet in de dubbele bezetting en het gebruik van een gsm. Als oud diender heb ik redelijk wat ervaring met solo surveillance. Ook dit maakt niet het verschil omdat bij bepaalde meldingen meerdere eenheden aanrijden. Zeker bij een aanrijding letsel.
Wat wel helpt is rugdekking van de leiding en klantvriendelijkheid optreden. Daar bedoel ik mee dat op het gedrag van de klant de aanpak op afgestemd wordt. Dus vraagt de klant om gecorrigeerd te worden zal dat met de juiste middelen gedaan worden. De politie is niet meerje vriend maar gezagsdrager en moet respect kunnen afdwingen
Haarscherpe analyse en zeer goed verwoord, maar dat is voor mij geen verrassing bij deze schrijver die ik ken als type “recht door zee” (al is het een Landmachtmilitair).
Als deze korpschef geen gezag uitstraalt -en dat doet hij niet- dan is het logisch dat het gezag voor de politie op straat ook te wensen overlaat en politiemensen volkomen respectloos worden benaderd.
Ik had goede hoop dat na het aanpassen van het tenue (wat naar mijn idee professioneler oogt) ook eindelijk de bevoegdheden wat “kracht” zouden worden bijgezet..! Want dat ontbeert er nog steeds aan.. Inzet van proportioneel en subsidiair geweldgebruik (“Wat je immers als ‘verdachte’ uitdeelt kun je ook terugverwachten!”) worden niet gesteund door de tandeloze Korpsleiding. Die verschuilen zich liever achter de Politiek, dan op te komen voor de diender die beslissingen neemt in het heetst van de strijd.!! Hiermee wordt de organisatie uitgehold, vertrouwen geschaad en neemt de diender liever het zekere voor het onzekere.. “De straat” voert de boventoon. Toch bijzonder dat men het in andere Europese landen niet in zijn hoofd haalt om een agent tijdens een trouwstoet te belagen.. Of is dat dan toch vanwege de wetenschap dat men daar genadeloos wordt aangepakt..???
Deze korpschef heeft al eerder laten zien niet achter zijn personeel te staan. Het intrekken van Verklaring Geen Bezwaar was schijnbaar pro 1 toen hij SG bij defensie was. De volgende toplaag is hem al weer in de schoot geworpen.