Na de gemiste internationale eindtoernooien in 2016 en 2018 was het Nederlands elftal het lachertje in Europa geworden. Daar waar nagenoeg hetzelfde elftal in 2014 onder leiding van Louis van Gaal op het Wereldkampioenschap in Brazilië nog de derde van de wereld was geworden, wist het Nederlands elftal zich onder leiding van Guus Hiddink en later Danny Blind niet eens te kwalificeren voor beide eindtoernooien. Er werd verloren van landen als IJsland en Bulgarije. De kenners hielden ons voor dat ons nationale elftal zo zwak was geworden omdat er zich na de toptalenten Robin van Persie, Wesley Sneijder en Arjen Robben geen nieuwe topspelers meer hadden aangediend. Nederland had daarnaast met zijn zwakke vaderlandse competitie en de achterhaalde trainingsmethoden de aansluiting met de toonaangevende landen verloren. Een situatie die mogelijk wel eens langere tijd zou kunnen aanhouden. Geadviseerd werd dan ook om inhoudelijk te rade te gaan bij landen als Duitsland en IJsland en hun voetbalvisie over te nemen.
In minder dan een jaar tijd heeft de nieuwe bondscoach, Ronald Koeman, het negatieve sentiment weten om te keren. In tegenstelling tot de heersende opvattingen, dat we niet meer zijn opgewassen tegen de grote landen, sprak hij het vertrouwen uit dat er wel degelijk iets moois zou kunnen groeien. De belangrijkste stap die hij daarin gezet heeft is dat hij het elftal laat spelen afgestemd op de beschikbare kwaliteit die momenteel voorhanden is. Een op realisme gestoelde aanpak waarbij hij de tactiek afstemt op het materiaal dat hij ter beschikking heeft en niet andersom. Door te experimenteren en de spelers op hun kwaliteit in te zetten heeft hij vastgesteld wat werkt en wat niet werkt. Die realistische speelwijze, waarbij als het niet lukt om te domineren terug geschakeld wordt op de kleine ruimte op de eigen helft en gebruik te maken van de snelle uitbraak, heeft tot resultaat en daardoor ook vertrouwen geleid. Door zijn vakmanschap geniet Koeman niet alleen veel gezag bij zijn spelers maar heeft hij het geloof ook weer bij hen teruggebracht. In dat opzicht biedt het wegvallen van van Persie, Robben en Sneijder mogelijkheden voor een jongere generatie om zich in het team te voetballen. Onder de nieuwe bondscoach zegt geen enkele in het buitenland spelende international meer af voor een oefenwedstrijd en is het team als geheel naar elkaar toe gegroeid. In dat opzicht blijft Koeman realistisch en bescheiden. Hij laat zijn spelers na de opzienbarende overwinningen tegen grote landen als Duitsland en Frankrijk in de schijnwerpers staan. Hij waakt voor euforie en reflecteert zijn spelers inhoudelijk op hun spel in een gesprek onder vier ogen.
Koeman heeft er niet voor gekozen om zijn complete elftal te veranderen. In de gewonnen wedstrijd tegen Frankrijk van afgelopen vrijdag stonden 5 spelers die ook stonden opgesteld tegen de in 2015 verloren kwalificatiewedstrijd tegen IJsland. Je hoeft niet de beste spelers te hebben om het beste team te zijn. Je hebt alleen een groep nodig waarvan de leden allemaal toegewijd zijn en naar het beste resultaat willen streven. Door duidelijkheid te scheppen, een speelwijze toe te passen die is afgestemd op de beschikbare kwaliteit en een nieuw elan binnen het team te creëren heeft Ronald Koeman een zwalkend team weer tot een succesvol team weten te transformeren.
