Tijdens de Operatie Iraqi Freedom bereiken de voorste Amerikaanse eenheden begin april 2003 Baghdad. Na een snelle opmars hebben de Amerikanen geen idee welke vijandelijke weerstand ze in de hoofdstad kunnen verwachten. De Amerikaanse commandant van de 3rd Infantry Division, generaal-majoor Blount, geeft de 2nd Brigade Combat Team van zijn divisie de opdracht een zogenaamde ‘armed reconnaissance’ uit te voeren. Kolonel David Perkins is de commandant van deze 2nd Brigade en belast een tankbataljon bestaande uit 30 x M1 Abrams tanks en 14 x Bradley infanteriegevechtsvoertuigen met deze opdracht. Op 5 april wordt deze eerste ‘Thunder Run’ uitgevoerd. Zonder enige vorm van tactiek en plan wordt de colonne Amerikaanse tanks en gevechtsvoertuigen onafgebroken aangevallen door honderden strijders bewapend met mitrailleurs en RPG-raketten. In het tweede deel wordt de colonne steeds vaker doelwit van zelfmoordaanvallen. Met alle soorten voertuigen, volgeladen met explosieven, proberen de strijders de Amerikaanse pantservoertuigen te rammen om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. De bepantsering en de vuurkracht van de M1 Abrams tanks en Bradley gevechtsvoertuigen lijkt hen onkwetsbaar te maken ook al worden er diverse getroffen. Na een rit van ruim 2 uur bereiken de pantservoertuigen de veilige opstellingen aan de westrand van de stad.
Gesterkt door dit succes besluit generaal-majoor Blount op 7 april een tweede run naar het centrum te lanceren. Nu met de gehele 2nd Brigade: twee tankbataljons en een pantserinfanteriebataljon. Oftewel met 60 x M1 Abrams tanks en 28 x Bradley gevechtsvoertuigen. Blount wil met deze aanval een psychologische tik uitdelen naar de Iraqi’s. Direct na de start van de tweede ‘Thunder Run’ ontstaan er al direct hevige vuurgevechten. Het verrassingseffect is verdwenen. Perkins verplaatst in zijn M113 pantservoertuig in een vooruitgeschoven commandopost mee in de colonne. Hij merkt dat de klaverbladen en de viaducten over de Autoweg 8 hardnekkig verdedigd worden. Toch bereiken ze zonder oponthoud een belangrijke kruising in de stad. Van daaruit kan hij weer veilig afbuigen in westelijke richting naar het Internationale vliegveld. Perkins besluit echter naar het regeringscentrum in het oosten af te buigen. Zonder al teveel problemen bezetten de twee tankbataljons een half uur later het Republikeinse Paleis en het Hoofdkwartier van de Baath-partij. Vanuit het Republikeinse Paleis informeert Perkins zijn commandant, generaal-majoor Blount, en stelt hem voor de tweede ‘Thunder Run’ verder uit te breiden naar een permanente bezetting van het regeringscentrum van Baghdad. Perkins wil voorkomen dat de Iraakse Minister van Communicatie Al Sahaf met desinformatie de Amerikaanse aanwezigheid in het centrum kan ontkennen. Terugtrekken zou in dat opzicht een verkeerd signaal zijn. Door het regeringscentrum blijvend te bezetten kunnen de Amerikanen een duidelijk signaal afgeven dat de dagen van het regime van Saddam zijn geteld. Perkins krijgt van Blount groen licht. ‘Go ahead, I trust your judgement. If you think you can hold to the palace, it’s your call and I clear it with higher Headquarters’.
Perkins beseft terdege dat zijn voorste tankbataljons alleen in Baghdad kunnen blijven als ze nog diezelfde dag kunnen worden bevoorraad met munitie en brandstof. Daarvoor is het nodig dat de ongepantserde bevoorradingsvoertuigen het centrum van de stad ongehinderd kunnen bereiken. Perkins laat de klaverbladen en viaducten over de Autoweg 8 door zijn Infanterie Bataljon bezetten om zo de 20 km lange aanvoerroute naar de stad te kunnen beheersen. De Iraakse strijders doen verwoede pogingen om de Amerikaanse infanterie van de viaducten te verdrijven. Dit leidt tot hachelijk momenten maar rond het einde van de middag lijkt de situatie op de Autoweg 8 onder controle. Vlak voor het invallen van de duisternis bereikt het logistieke konvooi het centrum van Baghdad. De tanks en gevechtsvoertuigen kunnen nu met nieuwe brandstof en munitie worden bevoorraad en ook tot de volgende dag het centrum in bezit houden. De gevechten nemen nu snel in hevigheid af. Als twee dagen later de mariniers van de Marine Expeditionary Force vanuit het oosten de stad binnen trekken is het lot van de stad bezegeld en capituleert het regime.
De zes principes van Mission Command
Binnen de Mission Command leiderschapsstijl krijgen commandanten op de verschillende niveaus veel verantwoordelijkheden met bevoegdheden om hun opdrachten uit te voeren. Door de besluitvorming te decentraliseren en vrijheid van handelen te geven, kunnen de ondercommandanten sneller handelen en hoeven ze niet te wachten op opdrachten van hogerhand. Dat vereist wel andere kwaliteiten van de operationeel leidinggevenden. Die moeten zelfstandig zijn, initiatief nemen en het vermogen hebben om direct in te kunnen spelen op wat er zich op en rond het gevechtsveld afspeelt. Het Amerikaanse leger hanteert daarin de volgende 6 principes. Principes die overduidelijk zijn gevolgd door kolonel David Perkins in zijn aanval op de stad.
- Build Cohesive Teams through Mutual Trust
Kolonel Perkins kreeg het commando over de 2nd Brigade in juni 2001. Hij had het geluk dat hij tot de invasie in Iraq in maart 2003 ruim twee jaar lang met dezelfde bataljonscommandanten kon samenwerken. Dit kwam de stabiliteit en continuïteit binnen de chain of command ten goede. Door een aanvullende intensieve voorbereiding in Koeweit van 6 maanden, voorafgaande aan de invasie, kon Perkins een hecht team smeden gebaseerd op wederzijds vertrouwen en een sterke groepscohesie.
- Create Shared Understanding
Binnen de 2nd Brigade was er een duidelijk gemeenschappelijk besef over de bedoeling van de ‘Thunder Runs’ en het noodzakelijke optreden. Door de intensieve voorbereiding in Koeweit en de ervaringen van de eerste weken nadat ze Iraq waren binnengetrokken waren alle commandanten op de verschillende niveaus doordrongen van de noodzaak om de vuurkracht en mobiliteit van hun tanks en gevechtsvoertuigen volledig tot hun recht te laten komen.
- Provide a Clear Commander’s Intent
Decentrale besluitvorming werkt alleen wanneer iedereen begrijpt wat de doelstelling van de operatie is. Alleen dan zijn ze in staat de goede dingen te doen en de juiste besluiten te nemen. Perkins’s intent voor de tweede ‘Thunder Run’ was duidelijk en bondig zonder al te veel details. ‘Attack as fast as you can and push right through to the center of the city. If a vehicle becomes disabled due to enemy fire, you immediately take the crew off, put them on another vehicle and just leave it’.
- Exercise Disciplined Initiative
Mission Command eist eigen initiatief van commandanten. Perkins buitte een gebonden kans optimaal uit. Hij zag de mogelijkheid om met live Televisie beelden de wereld en de Iraqi’s te laten zien dat zijn tanks bezit hadden genomen van Saddam Hussein’s voormalige machtsbasis. Een onbetwistbaar bewijs dat Saddam de controle over de stad eb zijn land kwijt was.
- Use Mission Orders
Met korte en overzichtelijke opdrachten beschrijven Mission Orders welk effect met de operatie moet worden bereikt. In zijn bevelsuitgifte aan zijn ondercommandanten op de avond van 6 april verwoordde hij een kort, bondig en duidelijk Commanders Intent. Zonder gebruik te maken van een stortvloed aan slides of centimeters dikke geschreven bevelen Tijdens de uitvoering van de operatie bemoeide hij zich niet met details en vertrouwde hij tijdens de hectiek van het gevecht op het oordeel van zijn bataljonscommandanten.
- Accept Prudent Risk
Om kansen uit te buiten moeten verantwoorde risico’s worden genomen. Perkins nam het risico om na de tweede ‘Thunder Run’ het centrum van Baghdad blijvend te bezetten op basis van zijn constatering dat er geen sprake was van enige georganiseerde Iraakse verdediging van de stad. De mogelijkheid zijn eenheid logistiek te bevoorraden gaf hem voldoende garantie om dit risico te nemen.
De zes principes van Mission Command in het bedrijfsleven en de (semi)overheid
Ook de markt in het bedrijfsleven is een battlefield geworden en kunnen de zes principes van Mission Command worden toegepast. Hierin bestrijden concurrenten elkaar, veranderen klantwensen continu en maakt technologie bestaande business modellen overbodig. Omdat ook hier de veranderingen elkaar in hoog tempo opvolgen kan het toepassen van Mission Command helpen sneller en beter daarop in te spelen. De sturing door middel van een Commanders Intent, schept kaders voor zelforganisatie en eigen verantwoordelijkheid. Van daaruit is er ruimte voor initiatief en wordt ondernemerschap aangemoedigd. Hierdoor kan er door de lagere niveaus sneller op de veranderende omgeving worden ingespeeld. Cruciaal voor het toepassen van Mission Command in het bedrijfsleven is het vertrouwen en de gezamenlijke focus die er onderling door de hele organisatie moet bestaan. Dat ontstaat alleen als er een gezamenlijke opvattingen en overtuigingenbestaan waardoor er een hecht teamverband is ontstaan. Daar ligt waarschijnlijk ook de grootste uitdaging voor het bedrijfsleven.
Zou u uw organisatie ook willen aansturen volgens de zes principes van Mission Command? Neem dan gerust contact met ons op.
Bronnen:Thunder Run; Three days in the Battle for Baghdad’, David Zucchino, Atlantic Books, ’16 Cases of Mission Command’, General Editor Donald P. Wright, Combat Studies Institute Press, US Army Combined Arms Center.
